De verwachtingen zijn hoog gespannen. De Litouwse componist Arturas Bumsteinas heeft een behoorlijke reputatie opgebouwd met elektronische muziek en crossmediale projecten. Als hij een cd uitbrengt met de titel ‘Gamelan Descending a Staircase’ roept dat uiteenlopende associaties op. Met dat schilderij van Marcel Duchamp, dat de bewegingen van een omlaag lopend naakt probeert te vangen. Met het Javaanse orkest van gongs, bellen en trommels, dat desnoods langs de treden naar beneden komt rollen. Deze cd is de registratie van een uitvoering in het Volkenkundig Museum in Berlijn. Vijftig minuten lang liepen Bumsteinas en Raminta Atnimar rond tussen de instrumenten, sloegen, tikten, roffelden. Hij noemt het een compositie, maar je krijgt toch vooral de indruk dat ze zonder vooropgezet plan aan het musiceren waren. De instrumenten kunnen prachtige, ruimhartig gonzende resonanties voortbrengen. Die zijn ze meestentijds uit de weg gegaan. Ongeacht of Bumsteinas het precies zo bedacht had, of dat ze zich hebben laten leiden door wat hen ter plekke voor de geest kwam, ze weten de aandacht niet vast te houden. Daarvoor zijn de muzikale acties te lukraak. Een zetje van de trap had mogelijk een even strakke structuur opgeleverd, maar was wel sneller afgelopen geweest. René van Peer