Piotr Kurek – poÅ‚owa breakcore’owej formacji Åšlepcy, znanej w drugiej poÅ‚owie lat 90.ukazuje na tej pÅ‚ycie swoje inne oblicze. Od października do grudnia 2007 r.odbywaÅ‚ siÄ™ w Warszawie festiwal Zakrzywienia IgÅ‚y, skÅ‚adajÄ…cy siÄ™ z trzech osobnych bloków. Jeden z nich byÅ‚ poÅ›wiÄ™cony twórczoÅ›ci Corneliusa Cardew -asystenta Stockhausena, zaÅ‚ożyciela AMM i Scratch Orchestra, klasyka notacji graficznych od poczÄ…tku lat 70. poÅ›wiÄ™conego muzyce rewolucyjnej (m.in. sÅ‚ynny esej Stockhausen Serves Imperialism). UdziaÅ‚ Kurka w tym wydarzeniu w roli jednego z wykonawców przyniósÅ‚ rezultat w postaci recenzowanej tu pÅ‚yty, na której autor poddaje dekonstrukcjom i rekonstrukcjom nagrania Cardew udostÄ™pnione mu przez rodzinÄ™ kompozytora. Sample z taÅ›m, nagrania wykonaÅ„ i fragmenty wykÅ‚adów zostaÅ‚y komputerowo poukÅ‚adane na nowo. Kurek dograÅ‚ też niektóre partie wÅ‚asnorÄ™cznie.PowstaÅ‚ z tego, jak to okreÅ›la: „prywatny tributeâ€. Nie wiem jak daleko poszÅ‚y jego ingerencje, ale tak czy inaczej, sÅ‚ucha siÄ™ tego bardzo dobrze. Jako, że sam Cardew zmarÅ‚ 13.12.1981 (tak!) to i nagrania nie sÄ… wyjÄ…tkowej jakoÅ›ci. CzÄ™sto dokonywano ich podczas warsztatów i wykÅ‚adów co przydaje materiaÅ‚owi trochÄ™ przykurzonego smaczku. Tu i ówdzie sÅ‚ychać samego Cardew prowadzÄ…cego wykÅ‚ady, co z kolei przydaje pÅ‚ycie dokumentalnego sznytu -ale jak tribute to tribute. Z jednej strony to materiaÅ‚ wymagajÄ…cy od sÅ‚uchacza skupienia, miejscami wystawiajÄ…cy jego cierpliwość na próbÄ™, a jednoczeÅ›nie jest w nim pewna lekkość. Mimo skomplikowania muzycznej materii nie przytÅ‚acza, mimo aspektu mocno archiwalnego nie nudzi. I wcale nie trzeba znać teorii muzycznych Cardewa by znaleźć w niej satysfakcjÄ™.Godne polecenia.DK