Haarvöl + Xoán-Xil López’s “Unwritten Rules for a Ceaseless Journey” reviewed by Die Subjectivisten

Fernando José Pereira en João Faria zijn sinds 2014 de kernleden van de Portugese groep Haarvöl, hoewel er dikwijls gasten aanschuiven voor de muziek dan wel beeldmateriaal. Voor dat laatste mogen ze nu steevast rekenen op Rui Manuel Vieira. Ze maken veelal een grofkorrelige mix van drones, glitches, veldopnames, ambient en allerhande experimenten. Voor hun nieuwste album Unwritten Rules For A Ceaseless Journey werken ze samen met de Spaanse muzikant Xóan-Xil López, die doorgaans met veldopnames en experimentele muziek werkt. De drie langgerekte stukken van elk een kwartier, die ze hier presenteren, zijn gecomponeerd voor dans, in opdracht van Ballet Teatro voor het toneelstuk “Revoluções” (revoluties) van choreograaf Né Barros. De drie composities staan voor het verleden, heden en toekomst. Die noemen ze op de cd overigens respectievelijk “Trauma”, “Reality” en “Utopian”, hetgeen ze tussen haakjes achter de titels van de nummers plaatsen. Ze brengen een broeierige mix van drones, experimenten en ambient, aangedikt met diverse veldopnames. Hoewel de muziek behoorlijk duister en abstract is, weten ze je genadeloos mee te sleuren op een biologerende trip, waarbij heel veel te ontdekken valt in hun intense geluidsbrij van hoge viscositeit. Je moet het daarbij ergens zoeken tussen Orphax, Celer, Philippe Petit, Machinefabriek, Jasper Tx, Svarte Greiner en Kreng. Een geweldige en indrukwekkende muzikale reis, waar je (inderdaad) onophoudelijk naar wilt blijven luisteren.

Een schitterende soundtrack voor de nacht, verval en andere duistere zaken. Klasse!

via Die Subjectivisten