De titel verraadt al ergens waar deze Litouwse geluidsartiest ons mee naartoe wil brengen: nar de geluiden van het alledaagse bestaan, daar waar we er net geen oor voor hadden. Gintas vertrok aan de hand van geluiden die hij –al dan niet impulsief- op één dag tijd buiten opnam en dewelke hij in de studio gebruikte als basismateriaal voor zijn geluidsminiatuurtjes. Natuurlijk blijft het geluid van stromend water herkenbaar als het geluid van stromend water, ook al is het elektronisch zwaar bewerkt. Over de andere geluiden kan je echter niet zo zeker zijn…
De vraag is: welke waarde heeft dit nog? Ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn in het avantgarde wereldje die hier zeker van zullen genieten. Wat mezelf betreft had ik liever gehad dat Gintas wat selectiever zou zijn in z’n keuzes en die keuzes wat breder had uitgewerkt. Maar da’s uiteraard een eigen mening. JD
via Dark Entries