blog.Crónica

Der 1970 in Darmstadt geborene Marc Behrens erarbeitet seine Klangkunst in erster Linie für Veranstaltungen, Livedarbietungen, Ausstellungen oder Installationen.

Das auf Queendome Maybe Rise erscheinende Material ist auf ähnliche Weise entstanden, gereift und schlussendlich auf dieses Album gepackt worden. Im langem ersten Track “Maybe Riise” verarbeitete er Naturklänge / Fieldrecordings wie Geräusche des Australischen Outbacks, dem Regenwald oder anderen exotisch anmutenden Lokations. Um diese zu präsentieren erarbeitete Marc Behrens einen eingangs sehr dichten und düsteren elektronischen Sound, der mich an Projekte wie Mimir oder JimO´Rourke erinnern. Im Verlauf zerfällt diese dichte Atmosphäre in vereinzelt zirrpende Klänge, wenn auch ganz weit hinten die Atmosphäre weiter düster aufrecht gehalten wird.

Maybe Rise” ist eine der interessanteren Arbeiten an der Schwelle elektronischer Avantgarde zu unhörbarer Soundkunst. Behrens gelingt es, den Hörer über die ganze Distanz aufmerksam zu halten um bei jedem neuen Hördurchgang Neues zu entdecken. Und auch als Soundtrack zum Entspannen bietet das Stück viel Sound und Atmosphäre.

Das 2. Stück “Queendome” baut auf die Vocalakrobatik von Yoko Higashi auf. Zunächst glaubt man in eine Atmosphäre ähnlich einem Pink Floyd stück wie Sysiphus zu landen (dunkle, elektronische Soundschleifen). Die Vocals geben dem Stück auch keine Helligkeit, so entsteht ein düsteres Werk aus Elektronik und Stimmsound.

Insgesamt eine sehr interessante Veröffentlichung die es schafft, den Hörer zu fesseln und nicht in akustischer Umweltverschmutzung zu zerfallen. Wolfgang Kabsch

via Musik an Sich

Marc Behrens från Tyskland är bild- och ljudkonstnär med en diger verklista med utställningar och inspelningar. Queensdom Maybe Rise är hans första på portugiska Crónica, ett skivbolag som formligen vräker ut högkvalitativ elektroakustisk musik.

Två kompositioner bjuds här, det drygt 40 minuter långa stycket ”Maybe Rise” med överlagrade fältinspelningar och elektroniska drones som formar ett slags abstrakt, visuell ljudberättelse. Inspelningarna är från naturområden i Australien, fågelliv och mikrofonspår sugs in i spänning som skapas av elektroniska klanger. Knappast helt unikt, den här ljudterrängen påminner en hel del om Francisco López, ett släktskap som kanske förklaras av att de också tidigare samarbetat.

Mer intressant är den avslutande ”Queendom”, skapad i anslutning till en initieringscermoni när Kungariket Elgaland-Vargaland öppnade sitt tyska konsulat i staden Karben 2009. Av inspelningen av Yôko Higashis röst, och enbart den, har Marc Behrens gjort ett starkt stycke på åtta minuter som har ett slags bakvänt, implosivt sug i sig. Higashis röstfragment har digitaltrimmats, förtätats, förtunnats, stavelser går som fuktiga spår i spökdimma. En komposition, lika skicklig som magisk, som borde tilltala fans av Elektronmusikstudions pionjärer. Sven Rånlund

via Sound of Music

Marc Behrens is een multimedia artist die voral bekend is om zijn werk met veldopnamen en zijn elektronische klanklandschappen. Dit zal sommigen klinken als een beschrijving die evengoed bij Francisco Lopez zou kunnen passen -met wie hij trouwens al heeft samengewerkt- maar bij Behrens zijn de herwerkingen van het bronmateriaal minder radicaal en schuilt er ook meer warmte in het eindresultaat. Dit zorgt er bijvoorbeeld voor dat Maybe Rise ondanks zijn lengte van een kleine (sic) 41 minuten nooit echt gaat vervelen. De gelaagdheid is in orde en de tropische geluiden die hij verzamelde in Queensland, Australië, zijn vak nog voldoende herkenbaar om een organische houvast te bieden. Goede zet om zo de luisteraar niet te zeer te laten afdwalen; iets wat sommige aanbidders van de electronica niet altijd door hebben… Die spanningsboog tussen organisch en elektronisch heeft dus wel degelijk zijn nut!

In vergelijking met Maybe Rise is het 8 minuten durende Queendom een korte track. Dit nummer werd speciaal gemaakt voor de inhuldiging van een consulaat van de virtuele dubbelmonarchie Elgaland-Vargaland te Karben, Duitsland. Elgaland-Vargaland heeft geen echte geografische ligging maar bestaat enkel virtueel. Dit weerhoudt de dubbelmonarchie niet om tal van ministeries te hebben alsook consulaten in verschillende delen van de wereld. Je kan ook je eigen burgerschap, inclusief paspoort, aanvragen en in de ‘soevenierswinkel’ kan je albums van het TOUCH.-label bestellen. Uiteraard is Elgaland-Vargaland een door kunstenaars in het leven geroepen concept om op een ludieke en artistieke manier om te gaan met het begrip ‘Staat’. Dit alles doet sterk denken aan het concept achter de NSK-state waarvan Laibach deel uit maakt en het zal dan ook geen verrassing zijn te horen dat de twee ‘diplomatieke betrekkingen’ onderhouden. Queendom is bijna volledig gebaseerd op de elektronisch gemanipuleerde vocalen van stemkunstenares Yôko Higashi, wat het nummer vaak iets spookachtigs geeft. Wie interesse toont in avantgardistische klanklandschappen mag zich dit album zonder zorgen aanschaffen, alsmede ook een paspoort van Elgaland-Vargaland. Wie weet kunt u wel asiel aanvragen in cyberspace wanneer u genoeg heeft van dit belgenlandje…? Jan Denolet

via Dark Entries