blog.Crónica

Bei einem Titel wie “Meubles” fällt es schwer, nicht an Erik Satie und seine “musique d’ameublement” zu denken, also Gebrauchsmusik für den Hintergrund, Proto-Ambient im Sinne Brian Enos. Der litauische Komponist Arturas Bumšteinas nennt Satie zwar nicht als direkte Referenz, doch die programmatische Möbelmusik, die man auf “Meubles” hören kann, knüpft in ihrer Statik recht frei an ihr historisches Vorbild an. Bei Bumšteinas werden die Töne wie Bauteile oder Muster eigesetzt, sie verteilen sich als punktartige Strukturen in der Luft. Das nach einem Gedicht des antiken Dichters Hesiod benannte, von Bumšteinas gegründet Works and Days Ensemble spielt die einzelnen Elemente so stoisch, als kämen sie gleich aus einem Computer. Manche Parts haben durchaus schroffen Charakter — hier sollte man sich besser nicht hinsetzen —, alles in allem verbreiten die Instrumente aber eine nur mählich fremdartige “wohnliche” Atmosphäre: Mit diesen Tönen kann man es eine Weile aushalten. tcb

Arturas Bumšteinas leeft en werkt. Zo stelt hij het in zijn biografie. Dat betekent in zijn geval vooral niet stil zitten. Alsof zijn laatste ademtocht er nu al van af lijkt te hangen, produceert hij de ene compositie na de andere of richt hij installaties in en worden werken opgenomen in tentoonstellingen. Meubles nam Bumšteinas op met het door hem opgerichte Work and Day Ensemble waarin hij zelf elektrisch orgel, sampler en fluit hanteert en verder piano, percussie, cello, viool, saxofoon, trompet en gitaar te horen zijn.

Stel jezelf de vraag: “Als muziek meubilair zou kunnen zijn, welk meubelstuk zou ze dan zijn?” Min of meer zo zou je de grondidee en daarmee ‘compositie’ van de hand van BumÅ¡teinas kunnen omschrijven. Met tien medespelers improviseert hij drie lange stukken bijeen. Iedereen geeft in samenspel haar of zijn interpretatie van meubilaire klank ten beste. Meubles is dan ook allesbehalve één vastomlijnd stuk, als bijvoorbeeld een Piet Hein Eekstoel alleen in een spierwitte galerie. Het is ook geen Gesammtkunstwerk zoals gekend van de totaalinrichtingen van de hand van iemand als Charles Rennie Mackintosh.

Meubles kan druk zijn als een volle IKEA-showroom, maar ook de romantiek van een enkel erfstuk met specifieke emotionele betekenis voor de geest halen of het bijna elementair basale van een bed als zeer multifunctioneel meubelstuk. De elf muzikanten kunnen leegte verklanken, maar ook behaaglijke warmte. Meer overdrachtelijk neigt het drieluik stukken naar het ‘behang’ dat ambient ook kan zijn, net niet aanwezig. Tegelijk richt Meubles de ruimte wel degelijk en nadrukkelijk in, met zelfs een blik naar buiten, voor zover een raam een meubelstuk is: richting de wereld van de verbeelding in al dan niet mijmerende gedachten. Hoe je het ook wil horen (en daarmee eventueel zien), het is goed toeven in Huize Works and Day Ensemble. Sven Schlijper

via Kinda Muzik