Futurónica #14


Episode 14 of Futurónica, a broadcast in Rádio Zero (every two weeks, on Friday nights, repeating on Tuesdays at 01h) airs tomorrow, August 13th at 21h (GMT).
The playlist for Futurónica #14 is:

  • Jin Sangtae, Room for Space (2008, from Extensity of Hard Disk Drive, Ballon & Needle)
  • Marc Behrens, Real Player fucked up my Netscape Settings (2001, from Compilation Works 1996-2005)
  • Haco, “Start Up” – “Shut Down” with Human Operation (Vaio Notebook) (2004, from Stereo Bugscope 00, Improvised Music from Japan)
  • Toshiya Tsunoda, Heater and Amplifier (2003, from O Respirar da Paisagem, Sirr)
  • Haco, Pulse from Wireless Router (AirMac Extreme) (2004, from Stereo Bugscope 00, Improvised Music from Japan)
  • Hecker (Yasunao Tone remix), A/S Toned Hecker’s (2000, from [r*] Iso | Chall, Mego)
  • Luc Ferrari, Music Promenade (1969, from OHM+: The Early Gurus of Electronic Music, Ellipsis Arts)

You can hear Rádio Zero’s broadcasts at radiozero.pt/ouvir.

“Passeports” reviewed by Goûte Mes Disques

Passeports
La majorité des gens normalement constitués détestent les transports en commun : antithèse de la propreté, lieu de transit tout ce qu’il y a de plus impersonnel et moments d’attente bien souvent rédhibitoires. Les allégories ne manquent pas quand il s’agit d’évoquer cette institution pourtant au cÅ“ur de la vie de tous. Pourtant, au delà du voile, se profile une autre réalité : celle du voyage fantasmé, de l’inconnu relatif et de l’isolement comme source de retrouvailles. Un terrain privilégié pour l’art de field recordings assurément. Bâti autour d’une collaboration entre l’excellent label portugais Crónica et la structure française Bruit Clair, Passeports est à la croisée de tout ce qui vient d’être dit plus haut. Ajoutez à cela un chef d’orchestre pas si inconnu que ça (Mathias Delplanque nous ayant régalé récemment d’un très grand Parcelles 1-10) et vous vous retrouvez en face d’une promesse solide d’un grand disque d’ambient vaporeux.

Le topo est toujours le même : un casque et une heure de temps libre pour un voyage absolument épique. Basé exclusivement sur des enregistrements au cÅ“ur même des transports en commun (on insistera beaucoup sur le transport ferroviaire ou aérien), le field recording est ici transformé, retravaillé à l’extrême pour donner sept pistes extrêmement musicale, bien loin de la rugosité du concept premier. On est dans la densité la plus rêveuse, dans l’essence même du voyage. Les textures ne se privent jamais d’une teneur mélodique qui donnent à ces enchevêtrements de nappes une couleur beaucoup moins terne que prévue dans l’introduction. Passeports est un trajet public qui se fantasme, qui s’élève au-delà de la masse populaire avoisinante pour rêver à une destination encore inconnue au stade de l’écoute. Le moment redevient important.

Passeports explose la notion d’horaires, brouille les destinations et redonne du temps au temps. Entre mélancolie géographique et futur incertain, ce disque est une habile proposition à une intuitive évasion. Loin des clichés du genre – surtout – on se promène en terrain inconnu avec pour repères l’un ou l’autre rappel du monde matériel : un train qui freine, un décollage d’hélicoptère, un call center à New Delhi mais toujours très loin car déjà dans un autre univers. On aurait pu lâcher un maximum de canulars sur le thème du voyage et de ses composantes, mais cela aurait sans doute été manquer de respect pour une Å“uvre aussi aboutie et mature que Passeports. Certaines chroniques valent comme des conseils d’ami, celle en fait sans aucun doute partie.

via Goûte Mes Disques

“Passeports” reviewed by Monsieur Delire

Passeports
A moving reccord (pun intended). First, Mathias Delplanque made field recordings in transportation-related locations (train stations, harbours, parking lots, etc.) and in a call centre in India (which deserves Europe and America, hence its ties to the “transportation” theme). Then, he “moved” these recordings to his living room, playing them at home and recording that playback to embed domestic sounds in it. On paper, this idea offer an interesting reflection on translation, chance of scenery, and recontextualization. On record, it’s a surprisingly subtle work. It is often hard to tell what sound belongs to which realm, and you often forget altogether thast there are two levels in presence. Strong, immersive work that dephazes your perception in a nice way. Bravo.

via Monsieur Delire

“Audible Landscapes” reviewed by Nightmusic

Audible Landscapes
Iš ties buvau išsiilgęs gyvų gamtos garsų kupinų field recordings garsų.Jūs galite sakyti – o ko čia pasiilgti?Juk vasara,už lango tų gamtos garsų nors vežimu vežk.Rytais negailestingai ir piktdžiugiškai žadina poetizuotos paukščių giesmės. . .Visgi atsiduodu fantazijai ir užsigeidžiu nepaprastų,egzotiškų garsų.

Tokių,kokius girdžiu Ephraim Wegner albume iš “Crónica” netlabel.Estetiški,atpalaiduojantys. Įrašyti kažkada tarp 2008 – 09 metų Pirėnuose,prie Atlanto vandenyno,miške,prie bičių avilio,laužo…Retkarčiais į gamtos stichijas įsibrauna sintetinis ambient,experimental.Prie tamsokos atmosferos kūrimo prisideda abstract,noise,dark ambient skambesys.

Nors pavadinime matote tik Ephraim Wegner vardą,tačiau albume išgirsite pora Durán Vázquez kūrinių.Ką trumpai galėčiau papasakoti apie Ephraim?Savo veiklą jis pradėjo kaip DJ,bet vėliau tapo prodiuseriu ir daugiausia savo dėmesio skyrė musique concrète, electroacoustic stiliaus muzikai.Apie Durán esu ankščiau mažumėlę rašęs.

“Audible Landscapes” mums pateiktos devynios kompozicijos,siūlau jomis ir pasimėgauti.

via Nightmusic

“Home, Sweet Home” reviewed by Nightmusic

Home, Sweet Home
Pasiilgote šalto,niūraus ir paslaptingai skambančio ambiento?Būtent toks leidinys atkeliauja pas mus iš “Cronica” netleiblo.

Durán Vázquez sukūrė visas “Home,Sweet Home” albumo kompozicijas dar 2008 metais,bet darbas mūsų ausis pasiekė visai neseniai.Galbūt dėl to,kad Miguel Carvalhais masteringą baigė tik 2009.Kad ir kas ten nutiko,tai nesugadino leidinio skambesį.

Visi kūriniai apgaubti šaltos atmosferos.Garsai gilūs,abstraktūs.Beklausant albumo,kai kuriuose vietose galima įžvelgti net industrial motyvų.Turiu pripažinti,kad buvau pasiilgęs tokio ambiento.Jau kurį laiką visą dėmesį skirdavau pavasariškam skambesiui,šviesioms melodijoms.Šitas darbas mane sugrąžino į niūresnės muzikos gelmes.

via Nightmusic

Futurónica #13


Episode 13 of Futurónica, a broadcast in Rádio Zero (every two weeks, on Friday nights, repeating on Tuesdays at 01h) airs tomorrow, July 30th at 21h (GMT).
The playlist for Futurónica #13 is:

  • Nurse With Wound, Beware of the African Mosquito (Ring Your Doorbell, Put You to Sleep) (2002, from Man With the Woman Face, United Dairies)
  • Ephraim Wegner, Swarm (2010, from Audible Landscapes)
  • Michel Chion, Variations (1990, from Requiem, INA-GRM)
  • Durán Vázquez, Storm Synthesizer Remix (2010, from Audible Landscapes)
  • Manu Holterback & Julia Eckhardt, Two Stasis Made Out of Electricity part 1: Pic-nic by the High-Tension Line Stepdown Transformer (After Jens Brand); part 2: Lady Viola Dreaming in a Humming Cloud of Electro-Static (2010, from Do-Undo (in G Maze), Helen Scarsdale Agency)

You can hear Rádio Zero’s broadcasts at radiozero.pt/ouvir.

New @c release: “0°-100°” CD in Monochrome Vision


The new @c album, “0°-100°”, has just been released by Russian label Monochrome Vision. “0°-100°” presents composition #77, in 8 parts, composed by Miguel Carvalhais & Pedro Tudela in Porto, 2008-9 with recordings made in Helsinki, Nashville, Madrid, München, Palmela, Porto, São Miguel and West Bromwich, from 2005-9. The cover art is by Lia.

Педро Тудела (род. в 1962) и Мигель Карвальхес (род. в 1974) работают под именем @c с 2000 года, распределяя свою активность в трёх направлениях: процедурная композиция, запись звука и импровизация. Предпочитая цифровые методы обработки звука, они занимаются как студийной работой, так и живыми перформансами (в процессе которых они регулярно сотрудничают с австрийской видеоартисткой Lia и выступают как аудиовизуальное трио).

Проект “77” был инициирован в начале 2007 года и развивался вплоть до конца 2009. Основная часть композиции предназначалась в качестве саундтрека для инсталляции, в которой Lia и Карвальхес исследовали способность звука передавать движение жидких сред: поток, турбулентность, перколяция и фазовые переходы. Ð’ изначальном виде проект представлял собой множество звуковых файлов, разделённых на три группы, соответствующие определённой секции инсталляции. Ð’ течение работы артисты имели шанс провести некоторое время на одном из Азорских островов, где были сделаны дополнительные записи океанских волн, речного течения и вулканических извержений. Саундтрек был преобразован в открытую модульную композицию, которая фактически была сочинена заново – именно она и представлена на данном альбоме.

Три различные версии её были исполнены на концертах в четырёхканальном варианте: в декабре 2008 года – на родине музыкантов @c в Порто, в мае 2009 – в Барселоне и, наконец, в октябре – в итальянском городе Перуджа. Ð’ первых двух случаях это была акусматическая презентация, а в последнем – мультимедиа-перформанс с видеосопровождением, которое обеспечила Lia. Все эти этапы были необходимы для достижения завершённости работы, которая проиндексирована специальным образом и скомпонована в последовательную структуру.

More information on this release can be found at @c’s or Monochrome Vision’s websites.

“Passeports” reviewed by Rockerilla

Passeports
Mathias Delplanque sta vivendo un periodo di incontenibile creatività: solo nel 2010 sono già stati pubblicati due album (su Cronica e Bruit Claire) a suo nome più il dodici pollici di Lena recensito sullo scorso numero di Rockerilla . Questa la marcia in più di Delplanque, che a differenza di molti suoi colleghi che operano nel mondo dei fields recordings è coinvolto anche nella produzione di musica elettronica dance. Sarà per questo motivo che “Passeports” seduce fin dal primo ascolto con i suoi cinquanta minuti di drones melanconici e avvolgenti. Tracce costruite nello studio casalingo di Delpalnaque su fields recordings registrati tra Nantes, Lille e Dieppe.

“The Mediterranean Drift” reviewed by Rockerilla

The Mediterranean Drift
Il nuovo lavoro di Ran Slavin per la Cronica viene distribuito gratuitamente in formato digitale sul sito dell’etichetta portoghese. “The Mediterranean Drift” raccoglie sei tracce che vanno a formare quasi due diversi EP. I primi tre brani sono più atmosferici e dilatati. Soprattutto il primo, “Losing coordinates in the Mediterranean Drift”, mostra le notevoli qualità descrittive della musica di Slavin, capace di amalgamare elementi acustici nel suo universo elettronico. Da “Financial Warfare and Psychological Sedatives” in poi l’album diventa meno evocativo e più ritmico. Algidi tappeti lunari in stile Basic Channel adornano come sontuosi tappeti le ultime tre tracce in scaletta.